O nas
Patrząc wstecz, rodzinnie chyba byliśmy psiarzami… W moim rodzinnym domu był pies – doberman Rumcajs. Przepiękny, mądry, taki, że wyznaczył pewne standardy dla mojego kolejnego ewentualnego psa, o którym marzyłam… No ale potem były studia, zaczęłam pracować i mieszkać poza rodzinnym domem, więc mój Pies Idealny stał się odległą wizją… Wielu znajomych opowiadało o tym, że mają koty, że są fajne, magiczne, mniej absorbujące czasowo… No ale jak to??? Mojego wymarzonego psa miałam zamienić na kota???
Jak to często bywa, pewne sytuacje nam się w życiu przydarzają i zmieniają nas i nasze życie diametralnie. Tak też się stało ze mną w 2001 roku. Niewinny wyjazd na rodzinną uroczystość zakończył się powrotem do domu z małą biało-czarną kuleczką. Układ był prosty – jeśli w ciągu tygodnia nie dogadam się kotem, to za tydzień go odwiozę… Wieczorem piątego dnia koteczka – czując chyba pismo nosem - wyszła ze swojej kryjówki, wskoczyła na moje kolana, zwinęła się w kłębek i zaczęła mruczeć… No i się zaczęło… I trwa do dziś!!!!
Sonia okazała się miłą, grzeczną kotką, aczkolwiek raczej nieufną w stosunku do obcych. Po roku dołączył do niej Kajtek, domowy rozrabiaka i wesołek. Kot, w którym zakochała się cała rodzina. We wrześniu 2009 Sonia odeszła za tęczowy most. To wydarzenie skłoniło nas do poszukania towarzysza zabaw dla Kajtka. Tym jednak razem postanowiliśmy przyjrzeć się kotom rasowym, spośród których urzekły nas koty norweskie leśne, o czujnym, magnetycznym spojrzeniu i bardzo naturalnym, wręcz dzikim wyglądzie.
Dopiero teraz, po blisko 4 latach spędzonych w towarzystwie kotów norweskich leśnych, i pewnym niewielkim doświadczeniu z kotami domowymi, odważę się na sformułowanie, że charakter norwegów jest równie niezwykły jak ich wygląd. Kupując naszego pierwszego kota norweskiego leśnego Amona nie mieliśmy hodowlanych planów. Gdy dołączył do nas cyber[shot] trochę z ciekawości, trochę z przekory pojechaliśmy na pierwszą wystawę kotów do Kościana. Sukcesy, jakie odniosły tam nasze koty oraz towarzyszące im emocje zachęciły nas do kontynuowania wystawowej przygody, ale nadal nie myśleliśmy o zakładaniu hodowli kotów norweskich leśnych.
cyber[shot] okazał się fantastycznym kotem wystawowym, o przepięknym eksterierze i niezwykle przyjaznym charakterze. Po wielu dyskusjach z zaprzyjaźnionymi hodowcami, po wielu przemyśleniach i po pewnych zmianach w naszym życiu podjęłam decyzję o założeniu niewielkiej, domowej hodowli kotów norweskich leśnych. Na początku 2012 roku zaczęłam szukać przyszłej partnerki dla cyberka, mojej pierwszej kotki hodowlanej. W tym miejscu bardzo dziękuję Barbro Aberg (hodowla NFO S*Rockringen’s ze Szwecji) oraz Mirkowi Skotarczykowi i Krzysztofowi Kalicińskiemu (hodowla NFO Groove Armada*PL) za wszelką pomoc, którą otrzymałam od Nich oraz za Ich zaufanie. Za wsparcie i dobre rady, wspólne poszukiwanie ciekawych miotów i wybór tej Jedynej, która w listopadzie 2012 roku dołączyła do naszego grona. Specjalne podziękowania składam Ulrice i Larsowi Wilderang (hodowla NFO S*Restless ze Szwecji) za zaufanie, którym mnie obdarzyli, powierzając mojej opiece Nymerię.
Nasze koty są pełnoprawnymi członkami rodziny, poruszają się swobodnie po całym domu i mają do dyspozycji dwa zabezpieczone tarasy. O ich bezpieczeństwo dba Pan Pies Idealny – owczarek australijski Caspy, a nad zdrowiem czuwają lekarze weterynarii z gabinetu Fiolka w Warszawie. Serduszka naszym kotom bada dr n. wet. Urszula Bartoszuk-Bruzzone. Celem mojej hodowli jest doskonalenie rasy poprzez dobór kotów zarówno ze względu na wygląd, jak i na charakter. Myślę, że opieka i miłość, które koty i kociaki otrzymują od nas będą procentować w ich dalszym szczęśliwym życiu w nowych domach.
Należymy do klubu Felis Posnania, będącego członkiem Felis Polonia, stowarzyszonego w Międzynarodowej Federacji Felinologicznej FIFe, a także do Klubu Hodowców i Miłośników Kotów Norweskich Leśnych AGNAR.
PS. Taurandir to (w języku elfickim) leśny wędrowiec, uważam więc, że jest to doskonała nazwa dla hodowli dumnych i wspaniałych kotów norweskich leśnych…
